τοιχορρήκτης

ο, Ν

1. αυτός που διαρρηγνύει, που σπάζει τοίχους

2. είδος παλαιού πολιορκητικού πυροβόλου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τοίχος + -ρρήκτης (< ῥήγνυμι «σπάω»), πρβλ. δια-ρρήκτης. Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].